"Całkowicie zaparło mi dech w piersi" - napisał Bingham po tym jak w peruwiańskich Andach, na wysokości około 2350 metrów n.p.m., na prawie niedostępnej przełęczy, ukazało mu się rozłożone na wysokich tarasach, porośnięte bujną roślinnością kamienne miasto. Początkowo sądził, że to Vilcabamba - ostatnia stolica inkaskiego państwa. Wkrótce jednak okazało się, że był w błędzie bowiem pozostałości stolicy odkryto w innym miejscu. Ponieważ w żaden sposób nie udało się ustalić, jak nazywała się ta osada, odkrywca nadał jej nazwę pobliskiej góry - Machu Picchu (Stary Szczyt).
Czym było Machu Picchu?
Intensywne prace archeologiczne ujawniły, że miasto zostało zbudowane około połowy XV wieku. Inkowie opuścili je około połowy XVI stulecia, choć do dziś nie wiadomo dlaczego. Spekuluje się, że być może przyczyną jego porzucenia była wojna domowa. Równie prawdopodobne jest to, że mieszkańcy wymarli z powodu jakiejś nieznanej epidemii. W jakim celu postawiono ten dwuhektarowy kamienny ogród? Pojawiają się hipotezy, że zbudowano go po to, aby ułatwić Inkom skolonizowanie wschodnich Andów. Inne ślady mogą wykazywać, że Machu Picchu było ośrodkiem kultu słońca. Pełniło funkcje świątyni Dziewic Słońca, w której mieszkały i czyniły swoje posługi kapłanki. Tę wersje potwierdzałoby odkrycie na stokach wzgórz 142 ludzkich szkieletów, głównie kobiecych. Prawdopodobnie były to ajillas - młode kobiety składające ofiary - lub dziewice, ofiary rytuału. Zbudowane na niższych tarasach domki dla gości, pomieszczenia gospodarcze, chaty służby zdają się też wskazywać, że funkcjonowało tu normalne miasto. Badania archeologiczne wykazały, że znajdowały się w nim pola uprawne, fontanny, akwedukty i nawet łaźnie.
Konstrukcja Machu Picchu
Zadziwia niezwykłe wkomponowanie miasta w grzbiet górski i otaczającą przyrodę. Nierówności terenu bardzo sprawnie zostały wykorzystane do stworzenia interesujących rozwiązań architektonicznych. Można wyróżnić dwie części Machu Picchu. Pierwszą, rolniczą tworzą okalające całe miasto tarasy uprawne, mające innowacyjny system irygacyjny. Indianie uprawiali na nich m.in. kukurydzę, ziemniaki oraz kokę. Ziemię pod uprawę przynoszono prawdopodobnie na plecach z pobliskiej doliny rzeki Urubamba. Szacuje się, że poletka mogły wyżywić nawet kilkadziesiąt tysięcy ludzi.
W drugiej części, tzw. miejskiej ulokowane zostały ważniejsze budowle. Na obszernych placach podzielonych na część wschodnią i zachodnią powstały wspaniałe świątynie, pałace i okazałe domostwa. W najważniejszym punkcie znajdował się obelisk Intihuatana, do którego prowadziły wykute w skale schody. To święte miejsce było rodzajem zegara słonecznego lub obserwatorium astronomicznego. Służyło do wyznaczania ważnych dat, np. zrównania dnia z nocą, a tym samym zakończenia i rozpoczęcia nowego roku. Inną ważną budowlą związaną z wierzeniami był Torreón - wieża wzniesiona na planie podkowy.
Machu Picchu to miejsce mistyczne, marzenie chyba każdego człowieka, którego pasją są podróże. Robi niesamowite wrażenie, na każdym kto ma szczęście tu być. Wzbudza lek, podziw oraz zadumę.
Informacje praktyczne
Obywatele polscy udający się do Peru w celach turystycznych (pobyt do 90 dni) są zwolnieni z obowiązku wizowego. Ci, którzy zdecydują się zobaczyć Machu Picchu muszą najpierw spędzić wiele godzin w podróży. Lot z Polski do Limy kosztuje ok. 5000 zł w obie strony. Potem także samolotem należy się dostać do Cuzco - dawnej stolicy Inków. Stąd pociągiem dotrze się do Aguas Calientes i w końcu na Machu Picchu. Wyprawa na Machu Picchu wiąże się z poranną wspinaczką na górę, która trwa ok. ok. 1.5 godz. Można także podjechać autobusem z Aguas Calientes, a nawet dolecieć tam śmigłowcem. Warto wstać rano, aby na wschód słońca być na miejscu i nie stać w kolejkach. Ze znalezieniem noclegu w okolicy nie powinno być problemu, gdyż tłumy naganiaczy oferują nocleg w często przystępnej cenie. Wstęp do ruin jest płatny i kosztuje ok. 40 USD. Bilety można nabyć w agencjach turystycznych w Cusco.
