dzięcioł

W pod olsztyńskim lesie leśniczy Michał Kuć  uchwycił w kadrze niesamowity widok. Na zdjęciach widać szyszki "wbite" w pnie dębu. Nie jest to jednak fenomen przyrodniczy ani nadnaturalne zjawisko. Całemu zamieszaniu winien jest dzięcioł duży, który zimą żywi się dodatkowo nasionami z szyszek

Fotografie dokumentujące ciężką pracę tego największego z dzięciołów zrobiono na terenie Nadleśnictwa Tomaszów w województwie lubelskim. "Ależ ma parę w dziobie!" - napisano. "Znany z tego, że szukając pożywienia, potrafi dosłownie wydrążyć pień drzewa. Ale czego się nie robi dla smaku żerującej w

Dzięcioły czarne są największymi z naszych ptaków z rodziny dzięciołowatych. Jak sama nazwa wskazuje, charakteryzują się one ciemnym umaszczeniem, jednak z niezwykłym, charakterystycznym detalem. Samce mają na głowie czerwoną "czapeczkę", a samice krwistą plamę na potylicy. Dzięki dużemu dziobowi

ptasiarzy i ich rozpieszczać. Ale przede wszystkim powinny się starać, żeby przybywało tego, na czym ptasiarzom zależy, czyli ptaków. Nie byle jakich. Ptasiarzy interesują właściwie tylko trzy gatunki: dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty i sóweczka. Dwa pierwsze są bezpośrednio związane z martwym

do Puszczy w maju przyszłego roku, szukajcie raczej muchołówek. Znaleźć je najłatwiej tam, gdzie są jeszcze stare dziuplaste graby. Muchołówki wolą nie korzystać z dziupli wykutych przez dzięcioły, bo one potrafią odwiedzać swoje stare domostwa i przy okazji wyjeść jaja albo pisklęta mniejszych ptaków

, borsuki, jelenie... Na ptasiarzy (czyli miłośników ptaków) czekają niezwykle już rzadkie dzięcioły białogrzbiete, dzięcioły trójpalczaste, sóweczki i włochatki. Są turyści, który za takie atrakcje zapłacą, i to sporo. Ale łatwo ich przepłoszyć za pomocą innego gatunku, który trudno nazwać turystą

parku pałacowym. W parku zaś można spotkać: dzięcioła czarnego, puszczyka, derkacza, a nawet bobra, ryjówkę aksamitną czy rzęsorka rzeczka. Bywa, że przez niedomknięte bramy zachodzą do parku podczas ostrych zim zmarznięte jelenie, dziki, lisy i... żubry. Park ten został założony na przełomie wieków XIX

fragmenty drzew stają się bowiem domem dla różnych gatunków grzybów i owadów. Jeśli drzewo zostanie odarte z kory dookoła zamiera. Jeśli ciągłość łyka zostaje przerwana tylko na części obwodu pnia w takim miejscu po latach przy współudziale owadów, grzybów i dzięciołów może powstać odziomkowa dziupla

znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl Wskazują, że słabością szerszeni jest właśnie odżywczy sok drzew. Stąd też zagadkowe ślady na niektórych, szczególnie młodych drzewach. Dzięcioły wiosną nakłuwają korę i łyko, a następnie spijają wyciekające soki. Szerszenie zaś, by pozyskać cenny napój, przy pomocy

nie marzą o niczym innym jak tylko o odrobinie wody do napicia się i do kąpieli. Wystarczy niewielka kałuża i zaraz zobaczymy przy niej całą familię: muchołówki, zięby, grubodzioby, a nawet dzięcioły, sójki i orzechówki. Woda jest w lecie tym samym, czym zimą ziarno w karmniku czy wywieszona za oknem