Belgia - belgijskie piwo

Pogodni wieśniacy z obrazów Bruegla Starszego zapewne delektują się piwem z miejscowego browaru. Tradycja wielu z tych browarów sięga XI w., a każde miasteczko chlubi się produkcją własnego piwa.

Współcześnie statystyczny Belg wypija średnio 100 litrów piwa rocznie. Nawet w niewielkich barach może za kręcić się w głowie od bogactwa gatunków tego trunku, gdyż w 115 belgijskich browarach produkowanych jest ok. 600 gatunków piwa, a biorąc pod uwagę wszystkie gatunki i edycje limitowane ich łączna liczba obejmuje 4800! Standardowa oferta brukselskiego pubu waha się od 10 do 20 gatunków.

Najbardziej rozpowszechnione są piwa pils, czyli jasne piwa jęczmienne. Nie są one zbyt mocne i zawierają ok. 5,5% alkoholu. Smakiem nie wyróżniają się na tle reszty Europy, a ich najbardziej znane marki to Maes oraz Jupiler. Równie znane są piwa typu lager, tj. piwa dolnej fermentacji wytwarzane z dodatkiem cukru, ryżu, kukurydzy lub pszenicy. Jest to najbardziej popularny typ piwa na świecie, wśród których znajduje się m.in. Stella. Na wzór brytyjskie go ale, czyli piwa górnej fermentacji powstałego na bazie mieszanki chmielu i słodu jęczmiennego, produkowane są tradycyjne marki Duvel oraz Leffe.

Belgia piwo - piwo trapistów

Jego nazwa pochodzi od zakonu trapistów opartego na regule cysterskiej oraz ich siedziby, miejscowości La Trappe w centralnej Francji. Piwo to warzone jest przez mnichów od średniowiecza i podobno jego receptura pochodzi jeszcze z czasów rzymskich, gdy tereny Belgii znane były jako Gallia Belgica.

Obecnie istnieje siedem klasztorów trapistów na świecie, które zajmują się produkcją piwa. Sześć z nich mieści się w Belgii, a jeden w Holandii. Piwo produkowane przez zakonników charakteryzuje bogaty drożdżowy smak i duża moc, gdyż zawiera od 6 do 11% alkoholu. Wytwarzane jest ono głównie z chmielu. W Belgii produkuje się 20 gatunków tego piwa, które różnią się między sobą zarówno smakiem, jak i procentami. Najsłynniejszy jest Chimay warzony w browarze Hainaut. To delikatne, mocne piwo najlepsze jest po kilkuletnim leżakowaniu. Pozostałe rodzaje to: Westmalle, Orval, Achel i Roche fort. Najmocniejszą wersję produkują trapiści z Ypres i jest to nie komercyjny oraz trudnodostępny Westvleteren. Najmocniejsze są piwa oznaczone jako trippel, nie co słabszy jest dubbel, a najmniejszą zawartością alkoholu cechuje się enkel.

Belgia piwo - piwo Lambic

Jest znaną specjalnością doliny Senny i okolic Brukseli. Produkuje się je ze słodu jęczmienne go z dodatkiem pszenicy (ok. 30% w zasypie) i poddaje tzw. fermentacji spontanicznej. Jest to najstarsza znana metoda produkcji piwa polegająca na tym, że brzeczki (woda, pszenica i jęczmień) nie zaszczepia się drożdżami, ale po zostawia w otwartych beczkach i kadziach, przy okazji otwierając wszystkie okna w fermentowni. Drożdże występujące w stanie naturalnym powodują naturalną fermentację, która trwa miesiącami, a nawet przeciąga się do roku. Lambic powinien dojrzewać do 5 lat w drewnianych beczkach, które wcześniej służyły do przechowywania piwa. Piwo to charakteryzuje doskonały cierpki smak, a średnia zawartość alkoholu wynosi 5%.

W wyniku kupażowania różnych roczników lambica powstaje piwo gueuze, które dofermentowuje się w butelkach typu szampańskiego, zamkniętych naturalnym korkiem. Stare piwo lambic dostarcza aromat i smak, natomiast młode cukier pozwalający na kontynuowanie fermentacji. Gueuze cechuje niewielka ilość piany, charakterystyczne bąbelki i przypalony, nieco kwaśny po smak. Kupno oryginalnego gueuze może być trudne, gdyż na rynku jest sporo piw "gueuzo podobnych", które są znacznie przesłodzone, by przytłumić kwaskowatość piwa. W sposób tradycyjny piwa lambiczne, w tym gueuze, produkuje browar Cantillon w Brukseli.

Lambic jest również podstawą produkcji piw owocowych. Najbardziej znany jest kriek z kwaśnych wiśni z Schaerbeek. W trakcie produkcji wiśnie dodaje się do lambica i poddaje maceracji trwającej 4-8 miesięcy. Tradycyjny kriek na bazie lambica jest bardzo cierpki i wytrawny, a charakterystyczny posmak zapewniają mu pestki z wiśni. W produkcji Framboise lub Frambozen za miast wiśni używa się malin.

Do najbardziej znanych piw typu Framboise należą Mort Subite Framboise (4,3% alkoholu) browaru Brouwerij De Keersmaeker oraz Lindemans Framboise (3,8% alkoholu) browaru Brouwerij Lindeman.

Piwa białe można skosztować niemal w każdym belgijskim pubie. Są to piwa pszeniczne, czyli blanche. Cechuje je brakklarowności, w smaku są słodko -kwaśne i delikatne, a do te go słabe, gdyż zawierają ok. 5% alkoholu. Najbardziej znane jest piwo Hoegaarden podawane w ośmiokątnych szklankach z grubego szkła, doskonałe na upalne dni. Piwo to jest wytwarzane we flamandzkiej wiosce Hoegaarden już od czasów średniowiecza. Do jego produkcji używa się pszenicy, chmielu oraz suszonych skórek pomarańczowych. Bardzo często blanche podawane jest z plasterkiem cytryny.

Belgia piwo

Równie ważny jak samo piwo jest sposób jego podania. Wytrawny smakosz piwa belgijskiego nie pije tego trunku w niewłaściwym kuflu. Istnieją gatunki, których sposób podania jest co najmniej ekstrawagancki, np. kwak serwowany jest w specjalnej bańce umieszczonej w drewnianej podstawce. Prawdziwą sztuką jest wychylenie całej zawartości kielicha bez oblania się piwem. Z kolei Duvel, o ile zostanie odpowiednio nalany do przypisanego mu kufla, jest łatwo rozpoznawalny za sprawą pojawiającego się charakterystycznego "wiru". Dzięki temu osad, który nie powinien być spożywany, opada na dno naczynia.

Miasta Marzeń 2. Tokio do kupienia w Kulturalnym Sklepie