Kopalnie krzemienia z epoki brązu czy nawet u schyłku neolitu znajdują się w rezerwacie Krzemianka w Puszczy Knyszyńskiej obok Rybnik. Archeolodzy twierdzą, że zachowały się w znakomitym stanie i stanowią jeden z najcenniejszych zabytków związanych z pradziejowym górnictwem. Odnalazł je leśnik Roman Pruski podczas jednej z wędrówek w 1991 roku, kiedy trafił na wzgórzu w pobliżu rezerwatu na dużą ilość krzemieni. Powiadomieni o odkryciu archeolodzy stwierdzili istnienie w tym miejscu kompleksu prehistorycznych kopalń... Na powierzchni widać ślady co najmniej takich kilkudziesięciu.Krzemienie w tych kopalniach były wydobywane dwoma sposobami:
przez drążenie dość głębokich (do 4 m) szybów jamowych i przez poziome wcinanie się w stok wzgórza. Ówcześni górnicy posługiwali się z pewnością narzędziami drewnianymi (te jednak nie zachowały się do naszych czasów) i rogowymi. Zostały znalezione fragmenty łopaty wykonanej z rogów łosia. Wydobywaniem krzemienia zajmowali się górnicy. Obok nich w skład ekipy eksploatacyjnej wchodzili zapewne wyspecjalizowani w obróbce brył krzemieniarze. Znali oni swój fach bardzo dobrze. Wiedza, jaką posiadali, przekazana została im przez przodków. Doskonalone przez pokolenia techniki umożliwiały niezwykle sprawne obłupywanie krzemiennych brył i kształtowanie dowolnych narzędzi. Poprzez serie odbić (posługiwano się tu kamiennymi otoczakami) krzemieniarze nadawali bryle odpowiedni kształt. Tak uformowane półwyroby wynosili z terenu kopalń do pobliskich obozowisk, które znajdowały się przy źródełkach. Przy pomocy narzędzi rogowych nadawali ostateczny kształt sierpa, grota czy siekiery. Z gotowymi wyrobami, po zakończeniu pracy, cała ekipa wracała do macierzystej wsi.
