Bielsk Podlaski. Miasto z długą historią

W Bielsku, nie tak jak w Narwi czy Zabłudowie, szczęśliwie zostało wiele ciekawych zabytków z długiej historii miasta

BIELSK PODLASKI. Miasto z długą historią

W Bielsku, nie tak jak w Narwi czy Zabłudowie, szczęśliwie zostało wiele ciekawych zabytków z długiej historii miasta

* Ratusz miejski - został zbudowany na miejscu zniszczonego przez pożar drewnianego ratusza. Barokowe cechy budowli podkreśla wieża z zegarami, zwieńczona wysokim hełmem. Na jego szczycie umieszczono wykute w blasze wyobrażenie owada i datę budowy - 1779 rok. Według legendy jest to pamiątka po pladze szarańczy, która nawiedziła w tymże roku Podlasie.

* Cerkiew narodzenia NMP - była znana już pod koniec XIII wieku. Na mocy aktu Aleksandra Jagiellończyka świątynię przeniesiono z bielskiego zamku na ulicę Staromiejską (obecnie ul. Jagiellońska). Około 1740 roku dokonano gruntownego remontu i cerkiew uzyskała obecny kształt.

* Kościół Narodzenia NMP z 1783 roku. Pieniądze wyłożyła Izabela

Branicka, a projekt zrobił Bogumił Zug. Świątynia zbudowana jest na planie prostokąta. Najbardziej okazałą część, zewnętrzną, neoklasycystycznej budowli tworzy skierowana na zachód fasada wraz z kruchtą.

* Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego. Pierwotnie była usytuowana na uroczysku Buhor koło Lewek. Prawdopodobnie po 1377 r. przeniesiona do bielskiej osady Dubicze. W II połowie XVI wieku została ponownie przeniesiona, tym razem w pobliże nowego zamku starościńskiego na Hołowiesku (obecnie ul. Traugutta). Dzisiejszy wygląd zawdzięcza przebudowie z lat 1912-1913.

* Kościół i klasztor pokarmelicki powstał w XVII wieku za sprawą bielszczanina, Marcina Bartoszewicza. Ten to sprowadził do miasta karmelitów trzewiczkowych. W 1641 r. na koszt starosty bielskiego Adama Kazanowskiego zaczęto prace przy wznoszeniu budynku klasztornego, który sto lat później strawił pożar. Dzięki finansowej pomocy Izabeli Branickiej klasztor odbudowano, a w miejscu dwóch skrzydeł bocznych budynku wzniesiono nowy, murowany kościół.

* Cerkiew św. Michała ufundował w XV wieku książę Michał Semenowicz. Od XVI do XVIII wieku istniał przy niej szpital i szkoła bracka. Swój obecny kształt cerkiew zawdzięcza kilkuetapowej rozbudowie: najstarsza część (nawa główna) pochodzi z 1789 roku, zaś najnowszą - gdzie mieści się prezbiterium - wyświęcono w 1989 r. Od 1991 roku przy cerkwi działa jedyne w Polsce Policealne Studium Ikonograficzne.

Korzystałam ze strony internetowej Grzegorza Sidoruka

Więcej o: