Wpływ na typowe dla części kontynentalnej menu mieli sąsiedzi: Węgrzy czy Austriacy oraz napadający te tereny Turcy, natomiast na potrawy uznawane za tradycyjne dla części nadmorskiej - Grecy, Rzymianie i Ilirowie, a później też Francuzi i Włosi. Dlatego jedzenie chorwackie jest zróżnicowane i czasami nieco niezwykłe. Wiele osób zabiera do Chorwacji własną żywność, a na miejscu kupuje tylko chleb, owoce i warzywa. Przygotowywanie posiłków jest możliwe przede wszystkim w apartamentach i na kempingach, gdzie znajdują się kuchnie turystyczne. Produkty spożywcze w Chorwacji są o 20-30% droższe niż w Polsce (także owoce południowe!). Dlatego wielu Chorwatów często udaje się na większe zakupy do Triestu, Słowenii, na Węgry, a nawet do Austrii. Z zaopatrzeniem nie ma żadnych kłopotów, jedynym chyba artykułem, z który trudno kupić, jest czarna herbata (nazywana tam indyjską - caj indijski). Pieczywo jest najczęściej białe i podobne do naszych wek, choć w większych sklepach wybór jest większy, jest także pieczywo ciemne. Albańskie piekarnie oferują także smaczny burek - dużą bułkę nadziewaną serem lub mięsem.
Najczęściej podawanymi w Chorwacji potrawami mięsnymi jest meso sa žara - mięso z grilla (najczęściej wieprzowina), miješano meso - kilka rodzajów mięsa z warzywami, cevapcici (paluszki z mielonego mięsa), ražnjici (szaszłyk), pljeskavica (kotlet mielony z 3 rodzajów mięsa). Duży jest wybór potraw rybnych, w wielu restauracjach można zjeść brodet - kilka gatunków ryb w sosie, riba sa žara - ryba z grilla (zazwyczaj makrela), czasami można też zamówić bardzo smaczne i pozbawione ości mięso z rekina (Morski Pas czyli Pies Morski). Z owoców morza najpopularniejsze są lignje, czyli kalmary, które mimo niezachęcającego wyglądu są bardzo smaczne. Koneserom polecić można raki (škampi), ale przy jedzeniu ich trzeba się sporo napracować, a mięsa, choć wyśmienitego, jest niewiele. Jak na prawie każdym wybrzeżu ryby są droższe od mięsa (chociaż właściwie powinno być odwrotnie).
Ze znalezieniem odpowiedniego miejsca na posiłek powinno być kłopotu - nawet w małej miejscowości z pewnością zjemy wyśmienity obiad w restauracji z widokiem na morze. Wysokość napiwków jest dowolna (nie są one doliczane do rachunku). Bardzo rzadko za to można w Chorwacji spotkać typowe dla Polski budki zwane u nas minibarami. Może być więc pewien kłopot ze zjedzeniem przekąski w stylu hamburgera. Ciężko także znaleźć jakieś tzw. tanie obiady. Czasami przekąski oferowane są w caffe-barach, ale ich ceny do najniższych nie należą.
Oto przykładowe ceny na wybrzeżu (lato 2003): chleb ok. 5,5 HRK, mleko 4 HRK, jajko 1-1,5 HRK, masło (250 g) 10 HRK, mały jogurt 4 HRK, coca-cola 8 HRK, piwo 4-12 HRK, wino (1 litr) 10 HRK, czekolada 9 HRK, zupa 10 H HRK. Koszt obiadu dla dwóch osób w przeciętnej restauracji to ok. 60-150 HRK, danie rybne, mięsne lub z owoców morza kosztuje 30-60 HRK, pizza 30-40 HRK, frytki 12 HRK, sałatka 10 HRK.
Możemy tez spróbować potraw charakterystycznych dla różnych regionów. Przysmakami Istrii i Kwarneru są sery i zimne dania. Posiłek zazwyczaj zaczyna się od tacy z pršutem (wędzona wędlina), serem i oliwkami. Przede wszystkim jednak podawane są dania z ryb, homarów, krewetek i małży (najlepiej z Limskiego kanału), np. zupy rybne, gulasz rybny, ryż z owocami morza (rižot). Popularna jest również maništra ("manestra" lub "menestra") powstała na wzór włoskiego minestrone oraz potrawy z makaronem i mięsem z dodaniem uprawianych tu trufli.
W regionie śródlądowym (obszar Gorskiego Kotaru i Liki) jedzenie przyrządza się zazwyczaj na żywym ogniu. Spożywa się tam jagnięcinę, baraninę, wieprzowinę i dziczyznę oraz palentę (lub pura) - gotowaną miazgę kukurydzianą, ziemniaki, kiszoną kapustę, groch, kozie i krowie mleko oraz wyśmienite sery (np. ser basa i sery wędzone). Region ten bogaty jest też w grzyby. Kuchnia Varaždinu i Zagrzeba oferuje bardzo dobry kotlet cielęcy z serem oraz pieczenie, gulasze i makarony...
W Medimurju obowiązkowo należy skosztować indyka ze słoniną lub kiszkę oraz przystawek z zapieczonego grochu i ziemniaków, suszonego lub wędzonego sera krowiego czy strudla. Banovina stała się znana dzięki wędlinie salama (Gavrilović salama) oraz innym kiełbaskom.
Region Dalmacji i wysp charakteryzuje się tzw. zdrową żywnością i nietłustą kuchnią (większość potraw gotowana na wodzie lub z grilla) opartą głównie na produktach pochodzących z wyrobów własnych. Znakomitą większość stanowią ryby, krewetki, kalmary, ośmiornice, kraby, homary, małże, warzywa, cielęcina, jagnięcina i wieprzowina przyrządzane na różne sposoby lecz najczęściej - z rożna. Do wszystkiego stosuje się oliwę z oliwek. Należy też skosztować Dalmatyńskiego gulaszu z kopytkami (pašticada), warzyw podawanych z mięsem, manestry - makaron z mielonym mięsem czy arambašići - faszerowanych liście winogronowych. Do każdej potrawy podawana jest sałatka (wiele warzyw: pomidory, ogórki, papryka, biała kapusta przyprawione oliwą z oliwek oraz octem winnym). Potrawa, którą można zjeść tylko na wyspach Hvar, Korcula, Brac, to vitalac - danie z podrobów jagnięcych nadzianych w jelito i upieczone na grillu, a jedynie na Visie dostaniemy pizzę z sardelami.
Tereny położone przy źródłach wody słodkiej znane są z egzotycznych dań z żab i raków rzecznych (dolina Neretwy, Trilj i Cetina).
W regionie Slavonii i Baranji dużo je się białego chleba, makaronu, ziemniaków, grochu, słoniny, dań z produktów mlecznych, indyków i wieprzowiny. Można również spróbować tam ostrego gulaszu, dania regos (kilka gatunków mięsa z makaronem) czy fiš-paprikaš (z różnymi gatunkami ryb). Typową dla tych terenów potrawą jest wędzona i suszona szynka wieprzowa, kiełbaski podawane z domowym serem, papryką, pomidorem i młodą cebulką lub kiszonymi jarzynami.
Oprócz dań regionalnych można w Chorwacji posilić się zwyczajnym europejskim jedzeniem. Znane i chętnie zamawiane są pizza czy spaghetti, często najtańsze dania, jakie serwują nadmorskie knajpki.
