Przypuszcza się, że zostały wyrzucone za burtę podczas sztormu lub zatonęły wraz ze statkiem. Badacz Paolo Moreno oszacował ich wiek na ok. 2,5 tys. lat. Przedstawiają greckich bohaterów - Tydeusza, księcia Etolii (ma miedziane usta, srebrne zęby i oczy z kolorowych kamieni), i Amfiaraosa, wieszcza, króla Argos i jednego z uczestników wyprawy Argonautów. Zbadawszy ziemię wydobytą z posągów, Moreno postawił tezę, że Tydeusza odlano w Argos, a Amfiaraosa w Atenach około V w. p.n.e. Udało się nawet ustalić nazwiska artystów - byli to Agelada z Argos (Tydeusz) i Alcamene (Amfiaraos) z wyspy Lemnos (w uznaniu zasług artystycznych otrzymał obywatelstwo ateńskie). Bronzi di Riace są dziś najcenniejszym eksponatem Museo Archeologico Nazionale w Reggio di Calabria.
http://www.museodellacalabria.com/museodellacalabria/virtuale/rcmuseo.htm
W Reggio di Calabria pojawia się czasem... fatamorgana. W sprzyjających warunkach po drugiej stronie cieśniny można zobaczyć miasto z kopułami i wieżycami, w niczym nie przypominające sycylijskiej Messyny. Zdarza się to jednak bardzo rzadko, ponoć tylko wtedy, gdy woda i powietrze są zupełnie nieruchome.
"Okropna to poczwara, i nikt jej widoku / Nie zniesie; sam bóg nawet nie dotrzyma kroku. / Łap dwanaście szkaradnych jest u tej bestyi, / I sześć szyj wyciągniętych, a na każdej szyi /Łeb sprośny, w paszczy zębów trzy rzędy, a przy tym /Gęstych, a chropoczących przeraźliwym zgrzytem" - tak Homer opisał morskiego potwora Scyllę, grasującego w dzisiejszej Cieśninie Messyńskiej, który rozprawił się z sześcioma towarzyszami Odyseusza (Pieśń XII "Odysei"). Współczesna Scylla (wł. Scilla) to popularne kąpielisko z piękną piaszczystą plażą. Na Skale Scyllijskiej stoi dziś schronisko młodzieżowe.
http://www.comuni-italiani.it/080/085
W miasteczku Pizzo nad Morzem Tyrreńskim stoi zamek wzniesiony w 1486 r. przez Ferdynanda I Aragońskiego, a w nim pokój, w którym więziono Joachima Murata, jednego z najlepszych generałów Napoleona. W 1815 r. po nieudanej próbie podburzenia ludu przeciw Burbonom i odzyskania korony Neapolu został aresztowany i skazany na śmierć (na podwórzu zamkowym). Obecnie w zamku mieści się schronisko.
"Zobaczyć Gerace to jak zobaczyć całą Kalabrię" - głosi porzekadło. Miasteczko pięknie położone na skraju urwiska założyli prawdopodobnie uciekinierzy z pobliskiego, złupionego przez Saracenów Locri Epizefiri, jednego z najważniejszych miast Wielkiej Grecji. Słynie z przepięknych kościołów, m.in. Santa Maria del Mastro, Madonna del Carmine, San Michale, San Giovanello, San Francisco, Sacro Cuore i XI-wiecznej katedry - największej w Kalabrii. Ceniona jest tutejsza woda mineralna. Legenda opowiada, że jej źródła u stóp urwiska trysnęły dzięki świętemu cudotwórcy San Antonio del Castello. Podobno odcisk jego kolan jest wciąż widoczny na dnie jaskini.
http://www.comune.gerace.rc.it
Klasztor Kartuzów w Serra San Bruno zbudowano wokół ruin opactwa powalonego przez trzęsienie ziemi w 1783 r. Żyje w nim 16 mnichów. Ich reguła zapisana przez Brunona z Kolonii w XI w. obejmuje śluby milczenia, samotności i ubóstwa. Kartuzi nie jedzą mięsa, wyrabiają za to wyborny ser, który można kupić w mieście.
http://www.comune.serrasanbruno.vv.it
W 1613 r. w miasteczku Taverna w masywie Sila Piccola koło Catanzaro urodził się barokowy malarz Mattia Preti, zwany Cavalier Calabrese. W wieku 40 lat zamieszkał w Neapolu, gdzie - jako autor licznych fresków - stał się jednym z najbardziej wpływowych artystów. W 1661 r. joannici zaprosili go na Maltę i zlecili ozdobienie m.in. katedry św. Jana w La Valletcie. W kościele San Domenico koło głównego placu, a także w Santa Barbara i San Martino można obejrzeć najlepsze dzieła Pretiego z kalabryjskiego okresu twórczości.
http://www.kaulon.it/costadegliaranci/taverna.htm
Nad miasteczkiem Stilo góruje bizantyjska świątynia Cattolica z X w., zbudowana na skalnej półce przez bazylianów. Ceglana budowla na planie krzyża greckiego ma oryginalny dach składający się z pięciu kopuł przykrytych terakotowymi dachówkami. We wnętrzu cztery starożytne marmurowe kolumny (ustawione do góry nogami, co symbolizuje triumf chrześcijaństwa nad pogaństwem) i XI-wieczne freski. Przy via Tommaso znajdziemy średniowieczną katedrę oraz ruiny klasztoru San Domenico, w którym żył Tommaso Campanella (1568-1639), dominikanin, filozof, autor "Miasta słońca".
http://www.comuni-italiani.it/080/092
Kalabria słynie z wysokiej klasy rzemiosła artystycznego, przede wszystkim ceramiki. Wytwarza się ją tradycyjnymi metodami, z zastosowaniem form i wzorów z czasów starożytnych i bizantyjskich. Naczynia i maski traktuje się jak amulety, mają ponoć moc odpędzania złych duchów. Bogatą kolekcję można obejrzeć m.in. w Muzeum Etnograficznym w Palmi.
http://www.promocalabria.it/Storia/artigianato.html
W Kalabrii żyje wielu Albańczyków - potomków emigrantów z XV w., którzy schronili się tu przed Arabami. Od pięciu wieków kultywują obyczaje, język i bizantyjski obrządek. Najważniejsze "albańskie" miasta to Lungro, San Georgio Albanese i San Demetrio Corone.
http://tismappe.calabriaweb.it/MinoranzeLinguistiche/albanesi.html
