Kalabria - warto wiedzieć, warto zobaczyć

Na początku lat 70. młody nurek Stefano Mariottini znalazł na dnie Morza Jońskiego koło miasteczka Riace dwa doskonale zachowane greckie posągi z brązu naturalnej wielkości, dzisiaj znane jako Bronzi di Riace

Przypuszcza się, że zostały wyrzucone za burtę podczas sztormu lub zatonęły wraz ze statkiem. Badacz Paolo Moreno oszacował ich wiek na ok. 2,5 tys. lat. Przedstawiają greckich bohaterów - Tydeusza, księcia Etolii (ma miedziane usta, srebrne zęby i oczy z kolorowych kamieni), i Amfiaraosa, wieszcza, króla Argos i jednego z uczestników wyprawy Argonautów. Zbadawszy ziemię wydobytą z posągów, Moreno postawił tezę, że Tydeusza odlano w Argos, a Amfiaraosa w Atenach około V w. p.n.e. Udało się nawet ustalić nazwiska artystów - byli to Agelada z Argos (Tydeusz) i Alcamene (Amfiaraos) z wyspy Lemnos (w uznaniu zasług artystycznych otrzymał obywatelstwo ateńskie). Bronzi di Riace są dziś najcenniejszym eksponatem Museo Archeologico Nazionale w Reggio di Calabria.

http://www.museodellacalabria.com/museodellacalabria/virtuale/rcmuseo.htm

W Reggio di Calabria pojawia się czasem... fatamorgana. W sprzyjających warunkach po drugiej stronie cieśniny można zobaczyć miasto z kopułami i wieżycami, w niczym nie przypominające sycylijskiej Messyny. Zdarza się to jednak bardzo rzadko, ponoć tylko wtedy, gdy woda i powietrze są zupełnie nieruchome.

"Okropna to poczwara, i nikt jej widoku / Nie zniesie; sam bóg nawet nie dotrzyma kroku. / Łap dwanaście szkaradnych jest u tej bestyi, / I sześć szyj wyciągniętych, a na każdej szyi /Łeb sprośny, w paszczy zębów trzy rzędy, a przy tym /Gęstych, a chropoczących przeraźliwym zgrzytem" - tak Homer opisał morskiego potwora Scyllę, grasującego w dzisiejszej Cieśninie Messyńskiej, który rozprawił się z sześcioma towarzyszami Odyseusza (Pieśń XII "Odysei"). Współczesna Scylla (wł. Scilla) to popularne kąpielisko z piękną piaszczystą plażą. Na Skale Scyllijskiej stoi dziś schronisko młodzieżowe.

http://www.comuni-italiani.it/080/085

W miasteczku Pizzo nad Morzem Tyrreńskim stoi zamek wzniesiony w 1486 r. przez Ferdynanda I Aragońskiego, a w nim pokój, w którym więziono Joachima Murata, jednego z najlepszych generałów Napoleona. W 1815 r. po nieudanej próbie podburzenia ludu przeciw Burbonom i odzyskania korony Neapolu został aresztowany i skazany na śmierć (na podwórzu zamkowym). Obecnie w zamku mieści się schronisko.

http://www.pizzocalabro.it

"Zobaczyć Gerace to jak zobaczyć całą Kalabrię" - głosi porzekadło. Miasteczko pięknie położone na skraju urwiska założyli prawdopodobnie uciekinierzy z pobliskiego, złupionego przez Saracenów Locri Epizefiri, jednego z najważniejszych miast Wielkiej Grecji. Słynie z przepięknych kościołów, m.in. Santa Maria del Mastro, Madonna del Carmine, San Michale, San Giovanello, San Francisco, Sacro Cuore i XI-wiecznej katedry - największej w Kalabrii. Ceniona jest tutejsza woda mineralna. Legenda opowiada, że jej źródła u stóp urwiska trysnęły dzięki świętemu cudotwórcy San Antonio del Castello. Podobno odcisk jego kolan jest wciąż widoczny na dnie jaskini.

http://www.comune.gerace.rc.it

Klasztor Kartuzów w Serra San Bruno zbudowano wokół ruin opactwa powalonego przez trzęsienie ziemi w 1783 r. Żyje w nim 16 mnichów. Ich reguła zapisana przez Brunona z Kolonii w XI w. obejmuje śluby milczenia, samotności i ubóstwa. Kartuzi nie jedzą mięsa, wyrabiają za to wyborny ser, który można kupić w mieście.

http://www.comune.serrasanbruno.vv.it

W 1613 r. w miasteczku Taverna w masywie Sila Piccola koło Catanzaro urodził się barokowy malarz Mattia Preti, zwany Cavalier Calabrese. W wieku 40 lat zamieszkał w Neapolu, gdzie - jako autor licznych fresków - stał się jednym z najbardziej wpływowych artystów. W 1661 r. joannici zaprosili go na Maltę i zlecili ozdobienie m.in. katedry św. Jana w La Valletcie. W kościele San Domenico koło głównego placu, a także w Santa Barbara i San Martino można obejrzeć najlepsze dzieła Pretiego z kalabryjskiego okresu twórczości.

http://www.kaulon.it/costadegliaranci/taverna.htm

Nad miasteczkiem Stilo góruje bizantyjska świątynia Cattolica z X w., zbudowana na skalnej półce przez bazylianów. Ceglana budowla na planie krzyża greckiego ma oryginalny dach składający się z pięciu kopuł przykrytych terakotowymi dachówkami. We wnętrzu cztery starożytne marmurowe kolumny (ustawione do góry nogami, co symbolizuje triumf chrześcijaństwa nad pogaństwem) i XI-wieczne freski. Przy via Tommaso znajdziemy średniowieczną katedrę oraz ruiny klasztoru San Domenico, w którym żył Tommaso Campanella (1568-1639), dominikanin, filozof, autor "Miasta słońca".

http://www.comuni-italiani.it/080/092

Kalabria słynie z wysokiej klasy rzemiosła artystycznego, przede wszystkim ceramiki. Wytwarza się ją tradycyjnymi metodami, z zastosowaniem form i wzorów z czasów starożytnych i bizantyjskich. Naczynia i maski traktuje się jak amulety, mają ponoć moc odpędzania złych duchów. Bogatą kolekcję można obejrzeć m.in. w Muzeum Etnograficznym w Palmi.

http://www.promocalabria.it/Storia/artigianato.html

W Kalabrii żyje wielu Albańczyków - potomków emigrantów z XV w., którzy schronili się tu przed Arabami. Od pięciu wieków kultywują obyczaje, język i bizantyjski obrządek. Najważniejsze "albańskie" miasta to Lungro, San Georgio Albanese i San Demetrio Corone.

http://tismappe.calabriaweb.it/MinoranzeLinguistiche/albanesi.html

Więcej o: