Florencja - restauracje
Zasadniczo ze znalezieniem jakiejś knajpki nie ma problemów, a wybór lokali gastronomicznych jest ogromny. Na amatorów haute cuisine czeka we Florencji kilka wykwintnych przybytków sztuki kulinarnej. Elegancka i słynna na cały świat Enoteca Pinchiorri proponuje smakoszom wspaniałości nouvelle cuisine, a Cibreo i Sabatini - pierwszorzędne dania kuchni florenckiej. Bardziej przystępne ceny sa w Coco Lezzone, podczas gdy La Loggia kusi przepięknym widokiem z Piazzale Michelangelo. Jeszcze niedawno florentyńczycy raczej nie gustowali w kuchni międzynarodowej, ponieważ jednak rośnie liczba poszukiwaczy nowych wrażeń kulinarnych, gwałtownie zaczęło przybywać lokali serwujących cibo straniero ("zagraniczne potrawy").
W mieście istnieje kilkadziesiąt restauracji chińskich (najbardziej autentyczne są te w podmiejskim Calenzano, gdzie mieszka większość florenckich Chińczyków), kilka hinduskich, przynajmniej piec japońskich, jedna etiopska i kilka bliskowschodnich. Coraz większą pomysłowością wykazują się tez właściciele lokali włoskich, eksperymentujący z "kreatywną" kuchnią, której charakterystyczną cechą są bardzo oryginalne kompozycje powstałe z tradycyjnych toskańskich składników.
Florencja kuchnia - czego unikać
We Florencji łatwo się najeść, ale i równie nietrudno wydąć na to fortunę. W dobrych restauracjach przynajmniej wiadomo, za co się płaci, ale w okolicach Ponte Vecchio i głównych placów działa mnóstwo pizzerii i trattorii, które równie wysokich cen żądają za jedzenie co najwyżej przeciętne. Najlepsza kuchnia często mogą się pochwalić lokale bardzo niepozorne, w których jadają głównie miejscowi - zwłaszcza w bocznych uliczkach na zachód od centrum albo w Oltrarno, po drugiej stronie rzeki. Rzadko się tam spotyka wszechobecne w mieście "turystyczne menu", a miedzy posiłkami drzwi bywają zamykane żelazna krata. Znakomitym przykładem takiej autentycznej kuchni domowej, urzekającej jakością potraw, a zarazem ich prostota, może być maleńka Da Ruggero przy Via Senese, Angiolino przy Via Santo Spirito albo Trattoria del Carmine na Piazza del Carmine. Kto by się chciał przez chwile poczuć jak prawdziwy florentyńczyk, powinien spróbować flaczków na którymś ze straganów rozrzuconych po mieście.
Przekąsić coś najłatwiej w jakimś hałaśliwym samoobsługowym barze, których liczba szybko rośnie, choć zasadniczo lepsze sa w tym wypadku rosticcerde, czyli knajpki z jedzeniem na wynos, od dań z makaronu po pieczone mięso, warzywa i desery.
Florencja kuchnia - jedzenie na świeżym powietrzu
Kulinarna i estetyczna przyjemnością, której koniecznie trzeba spróbować, jest florencki piknik. Wałówkę najlepiej kupić na Mercato Centrale albo w którejś z wielu pizzicherie. Z salame Toscano, kremowym pecorino di Siena (owczy ser), pajda chrupiącego pane Toscano, figami i butelka Pomino można usiąść w jakimś malowniczym miejscu: na schodach Santo Spirito, w miniaturowym amfiteatrze w Fiesole albo nad rzeka, w Parco della Cascine. Ale chyba największą magią taki posiłek odznacza się pośród tarasów i cienistych zagajników w Giardino di Boboli. Z dala od miejskiego zgiełku, kiedy przed oczami rozpościera się widok na terakotowe dachy Florencji i wzgórza na horyzoncie, mocne wino i zwykły ser smakują zupełnie inaczej.
Florencja kuchnia - kasztany
Zimą we florenckim powietrzu unosi się zapach pieczonych kasztanów (castagne). To jeden z toskańskich przysmaków, zwłaszcza w rejonach górskich, gdzie po zmieleniu robi się z nich naleśniki, zupy i ciastka. Na pchlim targu na Piazza Santo Spirito warto poszukaç straganu ze świeżymi necci i pysznymi crepes z kasztanowej mąki, z ricottą. Szczyt sezonu
przypada na połowę października, kiedy wielbiciele kasztanów - i kolejek parowych - mogą się wybrać z florenckiego dworca Santa Maria Novella na przejażdżkę zabytkowym pociągiem z lat 20. XX w. do Marradi, na Sagra delle Castagne (Święto Kasztanów).
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w przewodniku nowej serii Miasta Marzeń - Florencja
Do kupienia w Kulturalnym Sklepie
