Tuż obok są gwarne, wiecznie zatłoczone Krupówki i bazarek, na którym można kupić ciupagę czy oscypki. Ale na Pęksowym Brzyzku jest cicho i zwykle pusto (chyba że przyjedzie wycieczka). Wśród starych drzew tworzących atmosferę parku jest około 250 grobów. Nie ma wśród nich dwóch takich samych, a niektóre to prawdziwe dzieła sztuki. Zdobią je proste krzyże, wyciosane z drewna frasobliwe "jezuski", malunki na szkle, rzeźbione minikapliczki
Cmentarz na Pęksowym Brzyzku powstał w połowie XIX w. Wtedy właśnie Jan Pęksa ofiarował miastu kawałek swoich włości położonych malowniczo "na brzyzku", co w góralskiej gwarze oznacza "stromy teren nad potokiem".
Gdziekolwiek spojrzeć, znane nazwiska. Jak choćby Tytus Chałubiński (1820-89), urodzony w Radomiu lekarz i przyrodnik, który wykreował modę na Zakopane. To dzięki niemu zaczęli przyjeżdżać pod Tatry znani artyści, pisarze, politycy, ówczesna śmietanka towarzyska. Niektórzy tak polubili Podhale, jego krajobrazy i folklor, że się tu przeprowadzili. Moją uwagę zwracają oryginalne w formie krzyże. Władysław Hasior, znany rzeźbiarz, malarz i scenograf (1928-99), ma krzyż nowoczesny, a architekt i rzeźbiarz Karol Stryjeński (1837-1932) - tradycyjny, drewniany. Z drugiej strony przecinającej cmentarz alejki dwóch nastolatków w skupieniu zapala znicze na ozdobionym szkolnymi tarczami grobie Kornela Makuszyńskiego (1884-1953), autora "Awantury o Basię" i "Szatana z siódmej klasy", który przypomina nieco góralską kapliczkę.
Naprzeciwko spoczywają zakochani w górach poeci - Władysław Orkan (1875-1930) i Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865-1940). Za nimi ma grobowiec z kamieni Stanisław Witkiewicz (1851-1915), architekt, twórca stylu zakopiańskiego zwanego też witkiewiczowskim. Najpiękniejsze obiekty w stolicy Tatr są właśnie jego autorstwa, m.in. willa Koliba i Pod Jedlami oraz kaplica na Jaszczurówce. Na Pęksowym Brzyzku znajduje się również symboliczny grób jego syna - Stanisława Ignacego, czyli Witkacego (1885-1939). Na wieść o wkroczeniu wojsk radzieckich do Polski popełnił samobójstwo i został pochowany na Polesiu we wsi Jeziory, gdzie wówczas przebywał. W 1988 r. ekshumowane prochy z pompą przewieziono do Zakopanego i umieszczono w grobie matki. Tyle że - jak się okazało - wcale nie Witkacego szczątki sprowadzono
Prócz znanych ceprów spoczywają tu i rodowici górale, m.in. Józef Krzeptowski (1904-71), którego kurierską działalność przypomina znak Polski Walczącej. Rzeźbiony krzyż zdobi mogiłę Jana Krzeptowskiego znanego jako Sabała. Słynny gawędziarz nie rozstawał się ze swoimi gęślikami, które wraz z ciupagą włożono mu do trumny.
Zmarły w 1993 r. Stanisław Marusarz, znany narciarz i olimpijczyk, w czasie wojny był kurierem. Konspiracyjną działalność w AK przypłaciła życiem jego siostra, pochowana obok Helena Marusarzówna (1918-44), narciarska mistrzyni Polski rozstrzelana przez gestapo. Symboliczny grób ma Bronisław Czech (1908-44), narciarz, trzykrotny olimpijczyk, a także pilot i instruktor szybowcowy, który zginął w Oświęcimiu. Pusta jest również mogiła pochodzącego z Podola generała Mariusza Zaruskiego (1867-1941). Ten marynarz i prekursor polskiego żeglarstwa (na nagrobnej tablicy znajduje się symboliczna kotwica) kochał i morze, i góry. Zasłynął jako taternik, twórca i pierwszy naczelnik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Wywieziony w czasie wojny w głąb Rosji, zmarł daleko i od morza, i swoich Tatr.
