Kuchnia - co zjeść i wypić w Gruzji

W gruzińskiej kuchni używa się w większości znanych w Polsce składników, jednak dzięki dodatkowi charakterystycznych dla niej produktów, takich jak orzechy włoskie, aromatyczne zioła, czosnek, ocet, nasiona granatu, i tradycyjnym sekretom szefów kuchni, gruzińskie potrawy zyskują unikalny smak, czyniąc kuchnię tego narodu jedyną w swoim rodzaju.

Gruzińska kuchnia słynie z ogromnej ilości różnych gatunków mięs, ryb i warzyw, wielu typów sera, marynat oraz ostrych przypraw. Najpopularniejszym gruzińskim daniem jest chaczapuri, cienkie ciasto nadziewane delikatnie solonym serem. Równie popularne są: lobio - potrawa z fasoli, która prawie w każdej rodzinie wykonywana jest według innego przepisu; duszony kurczak w sosie czosnkowym; sum w occie z koprem; lori - rodzaj szynki; gotowane nóżki cielęce w zalewie octowej; ser sulguni zapiekany z masłem, marynowanymi bakłażanami i zielonymi pomidorami nadziewanymi pastą orzechową przyprawioną octem, nasionami granatu oraz aromatycznymi ziołami; wegetariański talerz pchali z liśćmi buraków lub szpinaku wymieszanymi z pastą orzechową, nasionami granatu i różnymi przyprawami. We wschodniej i środkowej Gruzji popularny jest pszeniczny chleb wypiekany na wewnętrznych ściankach dużego cylindrycznego pieca, natomiast w zachodniej - trójkątne kukurydziane placki mcchadi, wypiekane na glinianych patelniach keci. Z gruzińskich zup warto polecić znakomite charczo - rodzaj gęstej zupy gulaszowej z cielęciny, zwłaszcza w wersji charczo nigwzit - z sosem orzechowym. Absolutnie podstawowymi daniami są jednak: popularny na całym Kaukazie mcwadi, czyli szaszłyk (serwowany na wiele sposobów), oraz typowo gruzińskie chinkali. W samym Tbilisi jest kilka restauracji serwujących wyłącznie to danie. Są to pierogi w kształcie "sakiewek" - piramidek, ze zgrubieniem ze zwiniętego ciasta na szczycie, wypełnione aromatycznymi i soczystymi mięsami (w wersji oryginalnej - wołowo-wieprzowymi) lub na przykład grzybami czy serem (w swoich wegetariańskich mutacjach). Potrawę je się palcami, trzymając za zgrubienie na szczycie - należy bardzo uważać, żeby z pierogów nie wyciekł sos będący esencją dania! Chinkali popija się piwem - oczywiście gruzińskim. Gruzini jako naród uwielbiający konsumpcję, potrafią podczas jednego posiedzenia spożyć 10 tych wcale niemałych pierogów popijając je zbliżoną liczbą piw. W Gruzji używa się wielu różnych gatunków mięs. Jeszcze niedawno mięso było luksusem i potrawą odświętną, z tego powodu opracowano wiele sposobów jego przyrządzania i przechowywania. Wśród popularnych także w innych częściach świata, jak solenie, suszenie i wędzenie, znalazły się również i mniej rozpowszechnione metody: górscy pasterze umieszczali mięso w zimnych górskich strumieniach, aby ochronić je przed zepsuciem, a jedną z najstarszych metod - nadal praktykowaną w niektórych regionach - jest zawijanie mięsa w bydlęcą skórę, gotowanie tego w dużym kotle i zakopywanie głęboko w ziemi. Takie mięso (gudis kaurma) wytrzymywało do roku.