Z wyjazdu do sanatorium w ramach NFZ mogą skorzystać osoby posiadające ubezpieczenie chorobowe - dzieci, młodzież, dorośli, a także seniorzy. Jednak muszą istnieć ku temu odpowiednie wskazania medyczne. Te z kolei są weryfikowane przez lekarza, który ocenia stan zdrowia pacjenta i jego zdolność do samoobsługi, a także stwierdza, czy nie istnieją przeciwskazania do zabiegów. W przypadku pozytywnego przebiegu wizyty kolejnym krokiem jest wysłanie skierowania do wojewódzkiego oddziału NFZ i oczekiwanie na odpowiedź.
Za co zapłacimy w sanatorium?
Nawet w przypadku wyjazdu w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia pobyt w sanatorium jest odpłatny. Kuracjusze muszą przygotować się na poniesienie m.in. kosztów przejazdów w obie strony na leczenie uzdrowiskowe. Częściowo płatne jest także wyżywienie oraz zakwaterowanie. Dokładna kwota, jaką poniesiemy za nocleg, zależy od standardu pokoju oraz sezonu - taniej będzie od 1 października do 30 kwietnia, natomiast drożej od 1 maja do 30 września. Wysokość opłaty jest regulowana przez ministra zdrowia. Przykładowo w obecnym sezonie pokój dwuosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym to koszt rzędu 19,50 zł.
Zapłacimy także za pobyt opiekuna pacjenta, np. dziecka wyjeżdżającego na leczenie sanatoryjne, opłatę klimatyczną, a także koszty dodatkowe. Zaliczymy do nich m.in. opłatę za parking, czajnik czy telewizję. Zabiegi związane z chorobą podstawową są bezpłatne, jednak jeśli kuracjusz chciałby skorzystać też z innych - wtedy sam musi pokryć należną za nie kwotę.
Kto nie musi płacić za sanatorium
Jednak w niektórych przypadkach pobyt w sanatorium może być bezpłatny. Przysługuje on dzieciom i młodzieży poniżej 18. roku życia (lub do 26 lat, jeśli wciąż się uczą), pociechom z niepełnosprawnością w znacznym stopniu (w każdym wieku), a także pracownikom związanym z produkcją wyrobów zawierających azbest na podstawie odrębnych przepisów.
Więcej informacji na temat aktualnych wydarzeń znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.
