Na łamach kwartalnika publikowanego przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) opublikowano wyniki badań grupy naukowców, którzy przeprowadzili analizę ekosystemu u podnóża Mount Everest w 2019 roku. Podczas badań wzięto pod uwagę m.in. glacjologię, geologię i biologię obszaru, który w całości zlokalizowany jest na terenie Parku Narodowego Sagarmatha w Nepalu. Naukowcy zbierali też odchody żyjących tam zwierząt.
Wielka radość badaczy
Szczególnie próbki zebrane z południowej ściany Mount Everestu przykuły uwagę badaczy. Okazało się, że należą do manula stepowego (Otocolobus manul) - rzadkiego, unikającego ludzi gatunku dzikiego kota, który żyje na wysokości 5110 i 5190 metrów nad poziomem morza. Z analizy DNA udało się ustalić, że żyją tam co najmniej dwa osobniki, które żywią się szczekuszkami himalajskimi oraz łasicami górskimi.
- To fenomenalny dowód na występowanie tego rzadkiego i niezwykłego gatunku na szczycie świata - mówi Tracie Seimon z organizacji Wildlife Conservation Society, główna autorka badania, cytowana przez TVN24. - Odkrycie manula na Mount Everest naświetla bogatą bioróżnorodność tego odległego ekosystemu wysokogórskiego i rozszerza znany zasięg tego gatunku do wschodniego Nepalu.
)
Naukowcy chcą zintensyfikować badania
Manule incognito na terenie Parku Narodowego Sagarmatha w Nepalu żyły aż do 2019 roku. Naukowcy są przekonani, że próbkowanie środowiska może być wykorzystane jako potężne narzędzie do odkrywania i badania nieuchwytnych gatunków.
Jak czytamy na stronie Wildlife Conservation Society, badacze są przekonani, że zamontowanie fotopułapek oraz kolejne badania próbek odchodów pomogą lepiej ustalić liczebność tych zwierząt, ich zasięg oraz gęstość występowania.
)
Jeden z mniejszych dzikich kotów świata
Manul stepowy najprawdopodobniej istniał już dwa miliony lat temu. Po raz pierwszy został opisany w drugiej połowie XVIII wieku przez niemieckiego przyrodnika, Petera Simona Pallasa i dlatego od nazwiska odkrywcy bywa nazywany także kotem Pallasa. Choć wydaje się, że osiąga pokaźne rozmiary, w rzeczywistości to jeden z mniejszych dzikich kotów świata. Dorosłe osobniki osiągają do 65 cm od głowy do nasady ogona i ważą maksymalnie 4,5 kilograma. Występują w Mongolii, Tybecie i Nepalu.
Osobniki te prowadzą samotniczy tryb życia. Na polowanie wyruszają dopiero po zapadnięciu zmroku. Żywią się małymi ssakami i ptakami. Jak pokazują ustalenia badaczy, odżywiają się również szczekuszkami. To niewielkie ssaki z rzędu zajęczaków, które przypominają nieco koszatniczki. Poruszają się jak zające.
Manule są gatunkiem prawnie chronionym w ramach konwencji waszyngtońskiej o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami z gatunków zagrożonych wyginięciem.
Źródła: TVN24 / Wildlife Conservation Society / podroztrwa.pl
