Więcej informacji na temat aktualnych wydarzeń znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Przez dziesięciolecia było to niemożliwe, lecz wyspa Hashima dziś jest otwarta dla turystów, a jej postapokaliptyczną strukturę możemy podziwiać również dzięki Google Street View. Hashimą zauroczony był nawet reżyser Sam Mendes, który zainspirował się japońską wyspą tworząc scenografię do filmu Skyfall o Jamesie Bondzie z 2012 roku.
Praca pod przymusem
Mimo tego, że Hashima w XIX wieku była tylko wystającym z morza kawałkiem skały, już w następnym stuleciu stała się poważnym ośrodkiem przemysłowym. Wszystko za sprawą odkrycia na niej złoża węgla kamiennego. Wykorzystał to koncern Mitsubishi, którego wyspa była własnością aż do momentu jej wyludnienia. Warunki pracy na Hashimie były bardzo ciężkie, a wielu przewiezionych tam pod przymusem Chińczyków i Koreańczyków zmarło z wycieńczenia...
Od kawałka skały do cywilizacji
Tamtejszy rozwój górnictwa wpłynął jednak na rozwój osadnictwa. Hashima coraz bardziej zaczęła przypominać standardowe miasto. Pojawiały się budynki mieszkalne, szkoły baseny, kina, sklepy oraz szpitale. Przeszkodą nie było nawet to, że sama powierzchnia wyspy wynosiła 0,063 m2. Populacja Hashimy w tamtych czasach osiągała ponad 5000 mieszkańców, więc biorąc pod uwagę jej wymiary, była jednym z najgęściej zaludnionych miast na ziemi.
Wyspa duchów
Niestety, szczęście japońskiej wyspy nie mogło trwać wiecznie. W pierwszej połowie lat 70 zainteresowanie wydobywaniem węgla znacznie spadło, na rzecz zainteresowaniem przemysłu ropą naftową. Jako że węgiel był jedynym źródłem utrzymania wyspy, pracownicy zaczęli być stopniowo zwalniani. Wszystko doprowadziło do tego, że ludzie zaczęli opuszczać Hashimę, aż do jej całkowitego wyludnienia. Dziś, pozostały po nich tylko puste budynki. Co ciekawe, jeśli wybierzemy się na wycieczkę na japońską wyspę, zauważymy, że w blokowiskach pozostało dużo rzeczy po mieszkańcach. Czy pojawił się jakiś powód, przez który musieli uciekać w pośpiechu? Na to pytanie zapewne nie dostaniemy już odpowiedzi, jedyne co pozostało to podziwiać postindustrialną pozostałość niegdyś gęsto zaludnionej wyspy.
