Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Główny Szlak Beskidzki zaprojektowano niemal 100 lat temu - dokładnie w 1929 roku gotowa była jego część, między Beskidem Śląskim i Sądeckim. W kolejnych latach poszczególne odcinki szybko się rozrastały. W efekcie powstała najdłuższa w Polsce trasa licząca niemal 500 km.
Główny Szlak Beskidzki imienia Kazimierza Sosnowskiego, w skrócie - GSB, oznaczony jest kolorem czerwonym i biegnie od Ustronia do Wołosatego, gdzie kończy się kilka kilometrów od granicy ukraińskiej. To prawdziwy raj dla miłośników górskich wycieczek, chociaż trasa nie przekracza pułapu 2000 metrów, jest celem ambitnym i wymagającym. Według dostępnych danych oficjalnie całą trasę przeszło zaledwie ponad stu śmiałków.
GSB to doskonałe miejsce do rekreacji dla osób o różnym stopniu umiejętności i kondycji. Poszczególne odcinki mogą być zatem świetnym punktem dla rodzin, z kolei inne doskonale przygotują doświadczonych piechurów na zagraniczne, trudniejsze trasy. Przejście GSB, pomimo iż nie ma wysokich szczytów, nie należy do łatwych. Onieśmiela sam dystans 500 km. Każdy doświadczony, sprawny fizycznie i odpowiednio przygotowany wędrowiec da sobie jednak radę. Jak podkreśla wielu znawców tego terenu, kluczowe jest odpowiednie nastawienie psychiczne, kondycja i sprzęt.
Wybierając się na poszczególne odcinki Głównego Szlaku Beskidzkiego, warto się wcześniej przygotować i bliżej poznać pasmo gór. Najpopularniejszym kierunkiem wybieranym przez turystów jest rozpoczęcie wędrówki w Ustroniu i zakończenie w Wołosatym, jednak odwrotność trasy także jest chętnie wybierana. Sporo piechurów uważa, że znacznie łatwiejszą trasą jest ta z Ustronia. Warto podkreślić, że szlak jest pozbawiony jakichkolwiek trudności technicznych - nie znajdziemy tam miejsc o dużej ekspozycji, miejsc z łańcuchami czy klamrami lub stromymi podejściami. Przechodząc GSB przejdziemy przez kilka najwyższych szczytów w danym paśmie górskim, wespniemy się na Babią Górę czy Turbacz.
Na szlaku znajdziemy sporą bazę noclegową w postaci schronisk, baz namiotowych oraz kwater prywatnych. Warto jednak podkreślić, że poza sezonem wiele z nich może być nieczynnych. W bliskim sąsiedztwie szlaku można podziwiać także wiele ciekawych miejsc takich jak cerkwie, kościoły, cmentarze, miejsca pamięci. Są one często przepełnione smutną historią, którą szczegółowo opisują przewodniki.