Podwodny las cyprysowy w Zatoce Meksykańskiej u wybrzeży Alabamy ma blisko 60 tysięcy lat. Rósł niegdyś nad brzegiem prehistorycznej rzeki, która przepływała przez tamtejsze tereny. Z czasem drzewa zaczęły obumierać, a ich pnie zapadały się i grzęzły w torfowym osadzie. Gdy podniósł się poziom morza, a linia brzegowa cofnęła się, drzewa zniknęły pod powierzchnią wody. Odkrycia dokonano już kilka lat temu, ale dopiero teraz grupa naukowców z Uniwersytetu Northeastern i Uniwersytetu Utah rozpoczęła intensywne badania nad możliwościami, które niesie ze sobą odnalezienie lasu.
Niedawno na stronie National Oceanic and Atmospheric Administration (agencji rządowej, która zajmuje się prognozowaniem pogody, w tym ostrzeganiem przed ekstremalnymi zjawiskami i finansuje wspomniane badania) opublikowany został artykuł o pierwszych rezultatach.
Naukowcy analizowali bioróżnorodność zatopionego lasu. Skupili się na małżach z rodziny świdrakowatych (nazywanych robakami okrętowymi), a konkretnie na bakteriach, które w nich występują. Prace zespołu badawczego doprowadziły do zbadania przynajmniej jednego antybiotyku, który mógłby być wykorzystywany w leczeniu infekcji pasożytniczych. Oceniono, że ogólny potencjał biofarmaceutyczny tych bakterii jest wysoki. Naukowcy stwierdzili także, że bakterie mogą rozmnażać się w niższej temperaturze i w mniej surowych warunkach niż te, które wykorzystywane są w obecnych procesach przemysłowych, co oznaczałoby sporą oszczędność.
Na początku grudnia 2019 badacze zanurkowali w wodach Zatoki Meksykańskiej, aby wyłowić drewno pradawnego lasu. Z kawałków usunięto ponad 300 zwierząt, sfotografowano je i zidentyfikowano. Niektóre zostały zachowane jako próbki do przyszłych analiz DNA.
Badacze przygotowali 100-200 płytek hodowlanych, w ramach których zidentyfikowali około 100 szczepów bakterii. Wiele z nich jest nowych, a 12 już poddano sekwencjonowaniu DNA w celu prowadzenia dalszych badań i analizowania ich potencjału do wytwarzania nowych leków.
