Informacja turystyczna
Zamek Książąt Pomorskich, tel. (0-94) 314 23 51, latarnia morska, tel. (0-94) 314 51 02 (rejsy na Bornholm)
Gdzie zjeść
Restauracja Eryk, ul. Rynkowa 2d (specjalność - zupa rybacka z łososiem)
Hotel Lidia, ul. Dorszowa 3 (specjalność - schab z sosem borowikowym)
Restauracja rybna Keja, ul. Admiralska 16
Ostatni Wiking Bałtyku
Eryk I Pomorski urodził się na darłowskim zamku w 1382 r. Jego ojcem był książę słupski Warcisław VII. Adoptowała go i uczyniła swoim następcą jego ciotka, królowa Szwecji i Norwegii Małgorzata, zmieniając mu chrzestne imię Bogusław na Eryk. Królem Szwecji, Norwegii i Danii został w 1397 r. W Szwecji panował jako Eryk XIII. Na serio zaczął rządzić w 1412 r., po śmierci Małgorzaty. Dążąc do opanowania całego wybrzeża Bałtyku, wplątał się w wyczerpujące wojny o Szlezwik, Gotlandię, Estonię i Inflanty. Popierał rozwój miast, budował zamki, usprawnił administrację, dbał o gospodarkę. Wszystko na nic - liczni wrogowie wyrobili mu złą opinię. Zdetronizowany na przełomie lat 30. i 40. XV w. przeniósł się na Gotlandię, skąd nękał napadami wrogów, zyskując miano Ostatniego Wikinga Bałtyku. Na stare lata wrócił w 1449 r. do Darłowa, skąd rządził Ziemią Słupską. Wysoki (miał ponad 190 cm wzrostu), energiczny i wysportowany, potrafił bez strzemion wskoczyć na konia, był bożyszczem kobiet.
