Japonia Tokio - Ginza

Ginza, elegancka dzielnica w Tokio, była wizytówką nowoczesności. Wędrowanie między modnymi sklepami zaczęto nawet określać mianem gimbura - od Ginzy i ?burabura?, słowa określającego wędrowanie bez celu, leniwie.

Japonia Tokio - atrakcje dzielnicy Ginza

Spacer po tej części Tokio warto zacząć od stacji metra Kyobashi w stronę stacji Ginza drogą Chuo dori, która w weekendy zostaje wyłączona z ruchu samochodowego, stając się "rajem dla pieszych". Blisko siebie stoją tu sklepy takich marek jak Tiffany, Bulgari czy Cartier. Znakiem rozpoznawczym Ginzy jest niewątpliwie skrzyżowanie Chuo dori z Harumi dori. Stoją tu słynne budynki: Mitsukoshi, Wako, San'ai oraz budynek z galerią Nissana.

Niedaleko stoi zwieńczony potężnym neonem cylindryczny szklany budynek San'ai. Choć wzniesiono go pięć dekad temu, San'ai dorimu senta (centrum marzeń) nadal symbolizuje bogactwo i blask Ginzy, rozświetlając nocą najsłynniejsze skrzyżowanie dzielnicy.

Równolegle do Chuo dori biegnie Namiki dori, ulica, na której również obowiązują najnowsze trendy mody. Znajduje się tu filia Wako - Namikikan oferujący odzież, torebki i akcesoria. Tutaj również wznosi się na wysokość 50 m siedziba filii firmy jubilerskiej Mikimoto.

Japonia Tokio - Ginza. Ginza to nie tylko dzielnica słynnych domów handlowych i nowoczesnej architektury. To również centrum teatralne. Przy Sotobori dori mieści się Ginza nogakudo biru. W niepozornym piętrowym budynku z 1972 r. o zakończonych łukiem oknach działa scena teatralna (Ginza nogakudo), na której można oglądać tradycyjne przedstawienia teatru no i kyogen. Znadująca się na siódmym (ósmym według japońskiego systemu) piętrze scena jest niewątpliwie najwyżej położoną sceną teatru no w Japonii.

Japonia Tokio - Ginza. Kabukiza

Miejsce, w którym odbywają się przedstawienia kabuki [tradycyjny teatr japoński - red.] - Kabukizae, jest licznie odwiedzane przez miłośników japońskiego teatru. Pierwszy budynek teatru kabuki w dzielnicy Ginza wykonano z drewna w 1889 r., w odpowiedzi na prężnie działający ruch na rzecz reformowania kabuki. Wyposażony był w największą w Japonii scenę i lampy elektryczne. Konstrukcja spłonęła jednak w pożarze, jaki powstał w wyniku zwarcia elektrycznego. W1925 r. nastąpiło jego ponowne uroczyste otwarcie. Na początku roku 2010 rozpoczął się cykl przedstawień pożegnalnych przed rozpoczęciem planowanej na trzy lata rekonstrukcji budynku.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w przewodniku nowej serii Miasta Marzeń 2 - Tokio.

Do kupienia w Kulturalnym Sklepie