Piękne zamki w Polsce, które można zwiedzać. Jeden z nich nazywany jest "polskim Disneylandem"

Jeden z najbardziej znanych zamków w Polsce. Wznosi się na prawym brzegu Nogatu. Początki jego budowy sięgają drugiej połowy XIII wieku. We wrześniu 1309 roku wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego przeniósł do Malborka swój urząd. Wówczas rozpoczęła się rozbudowa twierdzy i jej umacnianie. Obecnie jest to największy gotycki zespół zamkowy na świecie. W 1997 roku został doceniony przez UNESCO i wpisany na listę światowego dziedzictwa. 

Zamek został udostępniony turystom, którzy tłumnie zjeżdżają do Malborka z całego świata. Zwiedzanie twierdzy trwa około trzech godzin i odbywa się pod opieką wykwalifikowanego przewodnika, który przybliża uczestnikom wycieczki historię zamku. Jedną z atrakcji jest też zwiedzanie nocne.

Przed przyjazdem warto też sprawdzić godziny otwarcia, ponieważ różnią się one w zależności od sezonu. Szczegóły dostępne są tutaj.

Muzeum Zamkowe może pochwalić się ponad 40 tysiącami zbiorów. Wśród nich wyróżnia się m.in. unikatowa kolekcja artystycznych wyrobów z bursztynu.

Zobacz też: Najpiękniejsze zamki w Polsce, w których możesz nocować. Wybraliśmy 10 pereł architektury

O zamku mówi się, że jest najbardziej znanym zabytkiem Opolszczyzny. Słynie z 365 pomieszczeń oraz 99 wież, przez które bywa nazywany "polskim Disneylandem" (z powodu podobieństwa do zamku w słynnym parku rozrywki). W 2017 roku portal The Vintage News uznał go za jeden z najpiękniejszych na świecie. Uwagę przykuwa nie tylko sam zamek, lecz także park, w którym rosną kilkusetletnie drzewa.

Rezydencję można zwiedzać w środku, w zamku znajduje się również hotel. Oprowadzaniem turystów zajmują się wykwalifikowani przewodnicy. Jest kilka wariantów zwiedzania do wyboru. Można zdecydować się na standardowe zwiedzanie z przewodnikiem, podczas którego zobaczycie m.in. salę lustrzaną, kaplicę, pokój hrabiego czy bibliotekę.

Drugą opcją jest tzw. ekstremalne zwiedzanie. Jego uczestnicy będą mieli szansę zapoznać się z najbardziej tajemniczymi zakątkami zamku - zajrzą m.in. do podziemnych korytarzy i mrocznej krypty.

Zwiedzanie jest możliwe przez cały rok. 

Zamek został wzniesiony w XIII wieku na pograniczu śląsko-łużyckim na rozkaz króla czeskiego Wacława I Przemyślidy. Wielokrotnie zmieniał właścicieli, jednym z nich był Ernst Gütschow, producent wyrobów tytoniowych. Zamek został przebudowany w 1912 roku zgodnie z wyglądem, który zachował się na XVIII-wiecznej rycinie. Po zakończeniu II wojny światowej budynek był niszczony i okradany, a jego przeznaczenie zmieniało się. Obecnie znajduje się w nim hotel.

Rezydencję można również zwiedzać. Wycieczki trwają około półtorej godziny. Jest także możliwość zwiedzania samych dziedzińców. 

Znajduje się na Szlaku Orlich Gniazd na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Mianem tym określane są zamki oraz ich ruiny, które znajdują się na tej trasie. Ich cechą charakterystyczną jest to, że były budowane na trudno dostępnych szczytach i wzniesieniach pośród wapiennych skał i stanowiły system obronny.

Zamek w Bobolicach został wzniesiony w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego i również pełnił funkcje obronne. Twierdzy nie oszczędziły liczne najazdy, a najgorszy w skutkach okazał się potop szwedzki. Od tamtego czasu zamek zaczął niszczeć. Został jednak zrekonstruowany i dziś udostępniany jest zwiedzającym.

Również zalicza się do grona Orlich Gniazd i jest uważany za najsłynniejszy zamek na szlaku. Znajduje się w miejscowości Podzamcze. Powstał w XIV, a jego właściciele wielokrotnie się zmieniali. Do czasów obecnych zachowały się ruiny twierdzy. Po przeprowadzeniu prac konserwatorskich i zabezpieczeniu ruin, zamek został udostępniony dla turystów. "Zagrał" również w filmie - tam realizowana była "Zemsta" Andrzeja Wajdy z 2002 roku.

Twierdzę można zwiedzać przez osiem miesięcy w roku - od kwietnia do listopada. Otwarta jest codziennie, ale w poszczególnych miesiącach zmieniają się godziny zwiedzania. 

Podczas spaceru po ruinach można zobaczyć wiele interesujących miejsc i zakątków. Na trasie znajdują się m.in. formacje skalne wkomponowane w mury (Niedźwiedź i Dwie Siostry) oraz grupa skał, m.in. Wielbłąd. Turyści przechodzą m.in. na Dziedziniec Pański, wchodzą na taras nad studnią i dalej, idąc kładką, a następnie wchodząc po kręconych schodach, docierają do sypialni Bonera oraz biblioteki. Można przejść również do sali kredensowej, wejść na wieżę widokową i zobaczyć izby rycerskie. A to tylko niektóre z atrakcji, które czekają na was po drodze.

Na zamku odbywają się też liczne imprezy i dodatkowe atrakcje. Są to m.in. turnieje rycerskie czy wieczory z duchami. Wykaz wszystkich wydarzeń znajduje się na stronie zamku.

Uważa się go za jeden z najpiękniejszych pomników polskiego renesansu. Budowa zamku rozpoczęła się w XVI wieku pod okiem kasztelana Stanisława Krasickiego. Twierdza została później przebudowana przez syna kasztelana - Marcina Krasickiego. To on przeobraził surową bryłę obronną zamku, nadając mu charakteru i czyniąc z niego w ten sposób wspaniałą rezydencję.

Charakterystycznymi elementami zamku są cztery baszty, które powstały w narożnikach: Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. W pierwszej z nich znajduje się kaplica, która bywa porównywana z Kaplicą Zygmuntowską na Wawelu. Podczas zwiedzania zamku warto zwrócić uwagę na dekoracje ścienne wykonane techniką malarską o nazwie sgraffito.

Zamek można zwiedzać. Podczas spaceru po zamkowych zakamarkach zobaczycie dziedziniec, kryptę w Baszcie Boskiej, gabinet myśliwski, kaplicę zamkową i sale ekspozycyjne. Ci, którzy będą jeszcze czuli niedosyt, mogą wykupić wejście na Wieżę Zegarową oraz do sali tortur w zamkowych lochach. Obie atrakcje zwiedza się bez przewodnika.

Jego historia sięga drugiej połowy XIII wieku, kiedy to pojawiła się pierwsza pisemna wzmianka o nim. Był to jeden z licznych zamków obronnych księcia Bolka I Surowego. Początkowo nazywano go "Książęcą Górą". Z informacji na oficjalnej stronie zamku dowiadujemy się, że Bolko I Surowy zaczął nazywać siebie "panem na Książu", a kolejni właściciele twierdzy również korzystali z tego tytułu.

Zamek wielokrotnie zmieniał właścicieli i ulegał zniszczeniom podczas bitew. Był także parokrotnie przebudowywany. Pierwsza wielka przebudowa datowana jest na XVIII wiek, druga wielka przebudowa na okres panowania Jana Henryka XV, który rozpoczyna się w 1907 roku. Doszło także do trzeciej przebudowy, która nie jest jednak nazywana wielką (przez jej barbarzyński charakter) - są to zmiany wprowadzone przez hitlerowców w czasie II wojny światowej. Zniszczeniu uległa wówczas większość zabytkowego wystroju wnętrza. Zamalowane zostały m.in. renesansowe malunki ścienne, które niedawno zostały odkryte podczas prac remontowych.

Po wojnie zamek stopniowo popadał w ruinę i był rozgrabiany. W drugiej połowie lat 50. XX wieku rozpoczęło się zabezpieczanie zamku przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a kolejne dziesięciolecia XX i XXI wieku (do 2015 roku) przyniosły remonty i kilka ważnych przemian. Obecnie zamek udostępniany jest zwiedzającym, znajduje się tam również hotel, a w pobliżu stadnina koni.

Turyści mogą zwiedzać zamek indywidualnie bez przewodnika lub z przewodnikiem. Bez przewodnika zwiedza się palmiarnię oraz mauzoleum Hochbergów. Możliwe jest także zwiedzanie nocne, które odbywa się tylko z przewodnikiem. Podczas zwiedzania usłyszycie wiele tajemniczych i mrocznych opowieści o zamku. 

W ofercie jest także podziemna trasa turystyczna, która została otwarta w połowie października 2018 roku. Turyści mogą zejść do tuneli, które znajdują się 50 metrów pod ziemią.

Powstał w XIV wieku jako twierdza o charakterze obronnym. Wznosi się malowniczo na prawym brzegu Zbiornika Czorsztyńskiego. Przez wiele lat, aż do 1945 roku, jego właścicielami były rody węgierskie, choć po I wojnie światowej znalazł się na terenach Polski. Po II wojnie światowej zamek był poważnie zniszczony. Po przeprowadzeniu licznych prac remontowych w 1950 roku został przekazany Stowarzyszeniu Historyków Sztuki, które opiekuje się nim do dzisiaj.

Obecnie zamek można zwiedzać. Turystom udostępnione zostały także wozownia oraz spichlerz. Z zamkowych tarasów można z kolei podziwiać wspaniałą panoramę okolicy. 

Pierwsza wzmianka o zamku pojawiła się w 1315 roku w dokumencie Władysława Łokietka. W pierwszej połowie XIV wieku Kazimierz Wielki wzniósł w tym miejscu zamek, na który składały się część górna i dolna. To kolejna twierdza ze Szlaku Orlich Gniazd. Zamek górny, który obecnie nie istnieje, znajdował się na niedostępnej skale, dolny zaś w miejscu obecnego renesansowego dziedzińca.

W późniejszych latach zamek został darowany rodzinie Szafrańców. Za czasów jednego z członków rodziny, Hieronima, rozpoczęła się przebudowa zamku. Swój obecny kształt budowla zawdzięcza przede wszystkim bratankowi Hieronima Szafrańca - Stanisławowi. Powstała wówczas imponująca renesansowa rezydencja. 

W kolejnych wiekach zamek zmieniał właścicieli, był rozbudowywany, ulegał zniszczeniom podczas walk czy pożarów, był remontowany, następnie znów niszczony i odnawiany. Po II wojnie światowej został przejęty przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. Zamek był kilkakrotnie remontowany, odsłaniane były nowe ekspozycje. Obecnie prezentowane są tam zarówno wystawy stałe, jak i czasowe.

Godziny zwiedzania oraz dostępność ekspozycji zmieniają się w zależności od miesiąca. Różne są też godziny otwarcia w poszczególnych dniach tygodnia. Szczegółowe informacje znajdują się na stronie zamku. 

To najważniejsza atrakcja miasta. Historia zamku, który powstał jako budowla obronna, sięga XV wieku. Jego obecny kształt wywodzi się z wieku XIX, a za przebudowę odpowiadał Tytus Działyński. Obecnie zamek jest siedzibą Biblioteki Kórnickiej Polskiej Akademii Nauk. Znajduje się w pobliżu Jeziora Kórnickiego i jest otoczony parkiem - arboretum kórnickim. 

Postacią, która najbardziej kojarzy się z zamkiem, jest Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka. Nazywana jest Białą Damą, co ma związek z kolorem jej sukni na jednym z portretów. Legenda głosi, że nocami po zamkowych korytarzach przechadza się jej duch.

Wnętrza zamku dostępne są dla zwiedzających. Szczegółowe godziny otwarcia znajdują się tutaj.